در آستانه ۱۹ ماهگی

تو اين پست ميخوام از كارا و پيشرفتاي جديدت بگم البته تا جايي كه ذهنم ياري كنه شيرين كارياي شما رو بگم:

اول بگم از كلمه هاي جديدت كه حيواناتو با صدايي كه ازشون مياد صدا ميزني كه البته از ماهها قبل انجام ميدادي ولي فرصت نكردم بنويسم و اينكه بعضي كلماتي كه قبلاً ميگفتي اين روزها با تغييرات هجايي َ  ِ  ُ  ميگي :

بده: دِبِ //  ماشين: هان //  برو: بُ بُ //  الله اكبر: اَلا //  ني ني : ني نُ// اينا: اينو //  مادرجون: مام جي //  پدرجون:باب جي //  بابا جون: باب جي //  عزيز: ع َايز //  داي جون: داي جي //  بيرون: دَ دَ //  جوجه: جيك جيك // گوسفند: بَ بَ //  گاو: ما ما //  خروس:قولي قول//.... و كلمه هاي ديگه كه الان ذهنم ياري نميكنه و اينكه كلماتو درست به موقع به كار ميبري و خيلي وقت ها هم از زبان بدنت براي رسوندن منظورت به ما استفاده ميكني

يه سري اعداد هم ميشناسي و شمارش هم ميكني 

از كاراي نمكين اين روزهات هم اينه كه من ميپرسم ويهان منو چن تا دوس داري؟

ويهان:ده(10)

مادرجون چن تا دوس داري؟

ويهان: ده

دايي جون چن تا دوس داري؟

ويهان:ده

عمه جون چن تا دوس داري؟

ويهان:ده

خلاصه اينكه همه رو ده تا دوست داري

جديداً به لاك ناخن علاقه مند شدي و چن شب پيش وسوسه همين برداشتن لاك از روي آينه ميز آرايش باعث افتادن آينه و شكستنش شد كه  من و بابا با صداي شكستن آينه كلي هول كرديم  خدا رو شكر چيزيت نشده بود و همين موضوع كافي بود تا كليه آينه هاي خونه رو به ديوار فيكس كنيم تا خطري تهديدت نكنه عشقكم

با بابايي الله اكبر ميكني و ميري سجاده مياري و باز ميكني و رو مهر سجده ميكني و اين يعني بابايي  بيا نماز بخونيم هرچند وسطاش بابايي رو اذيت ميكني تا بابا مياد سجده بره مهر ميقاپي شيطونك من قربون پسر نمازخونم بشم ايشالله هميشه الله يار و نگهدارت باشه عشقكم

تو ماشين كه هستيم حسابي حواست به همه جا هست يعني تمام پاركها و محدوده هاشونو ميشناسي و تا از كنارشون رد ميشيم با انگشت اشاره نشون ميدي و ميگي : اينو و اگه پارك آب و فواره داشته باشه ميگي : اَب  و بعد شروع  ميكني  به زبون خودت حرف زدن .... مغازه هاي اسباب بازي فروشي  رو هم ميشناسي خونه مادرجون هم از سركوچه ميشناسي و تا بهت ميگم ويهان خونه پدرجون كدومه؟ با انگشت اشاره خونه رو نشون ميدي و ميگي: اينو

از اسفند 95 يعني  از پانزده ماهگي از پله هاي سُرسُره بدون كمك ميرفتي بالا و اين روزها از هر نوع پله و راه پله اي بدون كمك و با گرفتن نرده ها بالا ميري و همزمان بالا رفتن شروع ميكني به شمارش اعداد 1 ، 2 ،...هميشه هم تو پارك ميري سراغ سُرسُره هاي بزرگ و پيچ پيچي منم چون ميترسم به بابا ميگم به صورت نامحسوس پشت سرت بياد بالا تا تو سُر بخوري بياي پايين خيالم راحت ميشه

يه روز كه بابايي نبود من و تو دو تايي رفتيم پارك قبل از بالا رفتن از پله هاي سُرسُره گفتم ويهان جونم امروز باباجون نيست و من تنهام پس خواهش ميكنم سُرسُره هاي كوچولو رو انتخاب كن باشه قشنگم؟ و گوش بحرفم دادي اصلا نرفتي سمت سُرسُره هاي بزرگ و پيچ دار كه منم راحت تر كنترلت كنم الهي دورت بگردم كه پسر با درك و فهيم مني شما

از سرگرمي اين روزهات اينه كه ميشيني جلو ميز Tv و دكمه open  سي دي  و دي وي دي  رو ميزني  و  سي دي رو در مياري و دوباره ميزاري  و فشار ميدي كه بره تو

تا چاقو و گاز فر و يا اجاق روشن  و چيزايي كه نبايد دست بزني ميبيني ميگي: اووف اووف اووف

مادرجون يادت داده گلهاي باغچه رو بو كني و تا بو ميكني سرتو يه جور خوشگلي تكون ميدي و ميگي : بَه بَه بَه  گلهاي مصنوعي تو خونه رو هم بو ميكني و ميگي:  بَه بَه بَه

تا مشغول خوردن خوراكي باشي يه خوراكي جديد بياد سريع ميخواي قبليه رو بدي و جديده رو بگيري يا هميشه دوست داري بزرگتره رو برداري مثلاً اگه نيكان كنارت باشه و من به هر دوتايي تون يه جور خوراكي بدم اول از دست نيكان ميگيري و مقايسه ميكني و بعد نصفه يا كوچيكتره رو ميدي به نيكان

عاشق حمام كردن و آب بازي هستي و اين روزها واسه تعويض پوشك و لباس بد اخلاقي ميكني و بسختي اينكارو انجام ميديم  و همچنان موقع خواب پستونك ميخوري

با توجه به شرايط  اين روزها با كمك همديگه در حال تجربه ي پروژه هاي جديدي هستيم كه اگر موفقيت آميز بود حتماً در پست هاي بعدي عنوان ميكنم ديگه چيزي يادم نمياد عشقم عاشقتم يه عالمه ... ولي نه ، يه عالمه خيلي كمه من دوست دارم بيشتر از همه....1396/3/27