برای ویهانم..

یعنی باور کنم مدتیه تو صفحه وبلاگت چیزی ننوشتم!!!

از اونجاییکه هیچ انسانی کامل نیست من هم نتوستم به برنامه وبلاگ نویسی ماهانه ام برای دلبندترین دلبندم جامه ی عمل بپوشونم... من مادری هستم که این روزها زاویه دیدم به خیلی چیزها تغییر کرده و هرز گاهی هم از زاویه ی دید دیگران نیم نگاهی به خودم میندازم؛ فقط گاهی و از اینکه تائیدم نکنند نگران نمیشوم اما انکار نمیکنم که توجه هم نمیکنم... یقین دارم ارزش من با این چیزها قیاس نمیشود! یاد گرفتم برای چیزی که خواهان آنم تلاش کنم نه آرزو...

قشنگترینه دلم؛پسر خوش و آب رنگم؛ این روزها بیشتر از همیشه حواسم به تو هست، تمام دغدغه هایم را کنار میگذارم و بیشتر به تو فکر میکنم... به راهی که با هم تا به اینجا آمده ایم...چقدر بزرگ شدی دلبندترینم؛ بزرگی ای اندیشه ات نه به چشم هایم که با اندیشه هایم سنجیده می شود و اینجا روزبه روز بیشتر شاهد کمالت هستم... این همه درک و خیال زیبا از کجا در تو ریشه زد سنجیده ترینه من که اینچنین زیبا تحلیل میکنی هر آنچه که موضوع باشد؛ بعد تر ها شاید جزئیات این روزها یادم نیاید؛ اما به یادم میماند؛ تو بیشتر از اون چیزی هستی که فکرشو میکنی، دلبندترینم...

ثبت شده در 1397/6/20