آرشيوِ شبِ شعرِ من

پسرم چشمت شبِ شعرِ من است

پسرم چشمت شب شعر من است

خانه از برق نگاهت روشن است

پسرم وقتي كه همراه مني 

باغ گل ، دشت شقايق با من است

مهر در شط نگاهت موج موج

ياس در باغ تو دامن دامن است

بي حضورت خانه ام هرگز مباد

زندگي بي خنده ات جان كندن است

ناز كن ، ناز تو را من ميخرم

پي نوشت:

مرور خاطرات در روزهاي پاياني سال 1395

(95/12/17)